Als je het raadsvoorstel goed leest is het geen Uitwerkingsagenda, waarin
inhoudelijke thema’s verder worden uitgewerkt, maar het is meer een plan van aanpak met een planning. Dus
meer een letterlijke agenda: wanneer komt welk uitwerkingsvoorstel in de raad
in 2023.
Tegelijkertijd vinden we dat riskant. De vraag rees bij ons:
wat stellen we nu precies vast als we hiertegen ‘ja’ zeggen?
Wij denken dat we dan ‘ja’ zeggen tegen twee dingen:
1. De
planning. We spreken met elkaar af welke uitwerkingsnota wanneer in 2023 in
de raad behandeld wordt. Meer niet. Bij elk onderwerp staan namelijk ook
onderwerpen die in de nota komen, soms zelfs (onderwerp 4) met het woordje
‘verbod’ erbij. Wat we willen voorkomen is dat we via het vaststellen van dit
raadsvoorstel impliciet instemmen met bepaalde inhoudelijke uitgangspunten. Dat
doet geen recht aan het belang ervan. We hechten er aan dat we dat doen via
afzonderlijke debatten en raadsvoorstellen. Waarbij we wel vinden dat sommige
onderwerpen echt nog lang duren voordat we erover spreken en besluiten…
2. Het
proces. We spreken af hoe we participatie vormgeven. In de bijlage van dit
raadsvoorstel – met de wat ons betreft misleidende naam ‘woonagenda’ - is
opgenomen hoe bij de uitwerking van de diverse onderwerpen wordt omgegaan met
het consulteren van partijen en met participatie. Op de onderwerpen waar dit
van toepassing is, worden de corporaties betrokken in het proces. Dit geldt ook
voor de Adviesraad Sociaal Domein, die heeft aangegeven hierop te willen
adviseren c.q. meedenken. Voor bepaalde onderwerpen zal dat ook voor de
wijkteams gelden. Als het gaat om de zoektocht naar nieuwe woonlocaties wordt voorgesteld
om in afstemming met de raadswerkgroep Omgevingsvise met een
participatievoorstel te komen.
Voorzitter, met deze twee zaken kunnen we instemmen. Planning en proces, omdat het nu eenmaal tijd nodig heeft en capaciteit. We stemmen via dit raadsvoorstel niet in met inhoudelijke uitgangspunten. Dat doen we t.z.t. per uitgewerkt deelonderwerp.
In het raadsvoorstel was nog wel een besluit opgenomen dat moet voorkomen dat beleggers panden opkopen en gaan verhuren (aan bijvoorbeeld toeristen, arbeidsmigranten of waardoor starters op de woningmarkt geen kans krijgen). Dit zogenaamde 'anti speculatiebeding' geldt voor koopovereenkomsten en anterieure overeenkomsten die de gemeente sluit, voor woningen tot de NHG-grens (ongeveer € 400.000; 2023) tevens in combinatie met een zelfbewoningsplicht.
In 2023 zal de gemeenteraad diverse, mogelijk ingrijpende, besluiten moeten nemen die van invloed zijn op de woningmarkt, de leefbaarheid en de economie. De Middelburgse VVD vindt dat we moeten doen wat nodig is om zowel (betaalbare) woningen te houden voor onze (toekomstige) inwoners, waarbij we oog hebben voor de leefbaarheid én de economisch effecten van, eventuele, regulerende maatregelen. Daarbij is het nodig dat we de maatregelen baseren op goede informatie en goed kunnen onderbouwen dat ze ook zorgen voor het gewenste effect.